شکی نيست که ضامن پويايی و پايداري يک سازمان استفاده مؤثر از نيروي انساني متخصص و کارآمد است. سازمانهایی قادر به حفظ بقا و نهایتاً پيشرفت هستند که بتوانند خود را با تغييرات و توسعه اجتنابناپذیر دانش و درنتیجه نيازهاي مشتريان هماهنگ نمايند. در اين ميان نقش فرايند آموزش در سازمانها جهت ايجاد و ارتقاء دانش، مهارت و نگرشهای موردنیاز سازمان نقشي انکارناپذیر بوده و در زمره مهمترین مسائل سازمان، موردتوجه و نظر مديران ارشد سازمان میباشد. بررسي سازمانهای موفق دنيا نشانگر وجود مديراني است که سازمان خود را به سمت تبديل به يک سازمان یادگیرنده و پويا رهبري نمودهاند. ازاینرو لزوم استفاده از يک سيستم منسجم و کارآمد جهت استقرار و به چرخش درآوردن صحيح چرخه آموزش در سازمان ضروري به نظر میرسد.
ISO 10015 که از زمره استانداردهاي سري 10000 میباشد، با ارائه چهار مرحله اصلي (1) نيازسنجي (2) برنامهریزی (3) اجرا و (4) ارزيابي اثربخشي آموزشها بهسادگی خطوط راهنمای اصلي را جهت استقرار اين سيستم، در اختيار سازمانهای مختلف قرار میدهد.